Troszkę o mnie
- neurologa w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym w Gdańsku,
- laryngologa w Specjalistycznym Ośrodku Diagnozy i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadą Słuchu w Gdańsku,
- okulisty w Poradni Leczenia Zeza i Niedowidzenia w Gdańsku,
- kontrolą szpitalną w Katedrze i Klinice Pediatrii, Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci GUMed w Pomorskim Centrum Traumatologii w Gdańsku.
Żadne teorie, diagnozy nie przyniosłyby żadnego efektu, gdybyśmy zaniedbali ćwiczenia rehabilitacyjne z synkiem, dlatego niemal od dnia narodzin przynajmniej raz-dwa razy w tygodniu pracujemy pod okiem specjalistów rehabilitacji (metoda Vojta, metoda Bobath oraz hipoterapia). Ćwiczymy nie tylko na sali rehabilitacyjnej, ale również w domu – mimo wielu łez wylanych przeze mnie i synka. Nasze życie codzienne w całości podporządkowane jest ćwiczeniom z Hubertem i wizytom u specjalistów.
Tylko ja wiem jako mama ile łez płynie po moich policzkach każdego dnia, kiedy wykonujemy ćwiczenia, jednak nie zwracam na to uwagi, bo najważniejszy jest efekt końcowy. A pracy przed nami bardzo dużo, ponieważ mimo, iż synek skończył 24 miesięcy, nie potrafi jeszcze samodzielnie chodzić, ale i tak się cieszę, bo przynajmniej sam już potrafił siedzieć. Wierze, że nadejdzie w końcu taki dzień, kiedy Hubercik wyciągnie swoje maleńkie rączki w moją stronę i nadszedł ten dzień. Kiedy Hubert miał dwa i pół roku zrobi swój pierwszy samodzielny kroczek. Nauczyłam się cierpliwości.
Przy kolejnych , dla nas rutynowych badaniach u lekarzy specjalistów laryngologa okazało się, że wirus cytomegalii spowodował, że nasz synek zupełnie nie słyszy na jedno ucho (4 stopień uszkodzenia słuchu 110 db – nie jest zdolny usłyszeć i zrozumieć nawet krzyku), natomiast na drugie ucho ma średni ubytek słuchu, słyszy jedynie z odległości do 1 metra (2 stopień uszkodzenia słuchu 40 db). Kilka dni później dla nas zła informacja postawienia przez neurologa diagnozy „Państwa syn ma mózgowe porażenie dziecięce”. To wszystko odbyło się w ciągu jednego tygodnia, te informacje dla mnie i dla męża były straszne, myśleliśmy że to koniec świata. Nie mogliśmy się poddać tak szybko w dalszym ciągu walczyliśmy o syna.
W tej chwili Hubert ma 14 lat samodzielnie chodzi w miarę swoich możliwości, samodzielnie przyjmuje posiłki, z komunikacją jest gorzej ale daje chłopak sobie radę. Wszystko robię aby mój synek dogonił swoich rówieśników poprzez ciągłą i stałą rehabilitację, integrowanie się z rówieśnikami oraz wyjazdami na turnusy rehabilitacyjne.
Gromadzimy środki finansowe na leczenie i rehabilitację dla Huberta
- konta bankowe;
- w tytule przelewu; na leczenie i rehabilitację dla HUBERTA STOLORZ symbol 281/S
- w rozliczeniu rocznym, w rubryce "WNIOSEK O PRZEKAZANIE 1,5% PODATKU NALEŻNEGO NA RZECZ ORGANIZACJI POŻYTKU PUBLICZNEGO(OPP)"
- w polu "KRS" wpisujemy; 0000186434
- w polu "WNIOSKOWANA KWOTA" wpisujemy kwotę, którą chcemy przekazać, czyli nie więcej niż 1,5% podatku należnego
- w polu "CEL SZCZEGÓŁOWY" wpisujemy; HUBERT STOLORZ 281/S
Wszystkie pieniądze otrzymane z darowizny oraz 1,5 % będą przeznaczone na dalszą rehabilitację i zakup sprzetu pomocniczego dla Huberta.
Będziemy niezmiernie wdzięczni za każdy grosz, który umozliwi Hubertowi dogonić swoich rówieśników.